Vandaag heb ik eerlijk geslpaen zoals altijd tot een uur of 8.00. Ik moet eigenlijk even teruggaan naar eergisteren. Toen heb ik kennis gemaakt met de vader van Dewi. Dewi is een achternichtje van Siti en woont een paar huizen verderop in het dorp. Tenminste, haar ouders wonen daar. K was erg benieuwd naar Dewi, omdat ik in het verleden al wel eens met haar gebeld had. Toen ik bij het huis kwam, was alleen haar vader thuis had voor de familie een grote door gekocht met 6 trommels erin met verschillende soorten koekjes. Dit ivm het Suikerfeest. Hij vertelde mij in het Indonesisch dat Dewi naar het ziekenhuis was. Hij nam de door met een lach in ontvangst en ik keersde terug naar het huis van pa Soyoto. Toen ik gisteren terug wam van het dagje weg met Albert, hoorde ik dat Dewi langs was geweest, maar ik was er natuurlijk niet.
Toen ik vanmorgen wakker was, fluisterde Albert mij in dat ik maar even langs Dewi moest gaan dadelijk rond 08.30. Eerder hadden Albert en ik samen al een lijstje met Indonesische zinnen opgeschreven om een beetje met elkaar te kunnen praten. Ik ben dus teruggegaan naar Dewi’s huis en heb even met haar vader zitten praten. Even later kwam Dewi ook en hebben we samen zitten praten. Dewi is 31 en werkt in de kinderopvang. We hebben afgesproken dat we elkaar gaan schrijven. Ik heb haar na ons geprek bij haar thuis nog even meegenomen naar het huis van Soyoto en Siti, Dewi, Albert en ik hebben nog even zitten praten. Daarna is ze huiswaarts gegaan. Albert heeft een foto van ons gemaakt.

Ik zit nu heerlijk nog even met Albert op de 1^e verdieping van het his in aanbouw. En heb nog even wat zinnetjes bedacht om met Dewi te praten. Ik ga zeker nog een keer bij har langs voordat ik overmorgen naar de Borubadur ga met Lilik.
Ook zag ik net een buurjongetje. Ik heb namelijk voor de kinderen hier in de buurt wat Nederlandse muntjes van 5, 10 en 20 cent meegenomen, omdat ze die hier sparen. Riyan was er erg blij mee. De rest komt later.
Ook heeft Albert vandaag de charter geregeld voor Siti, hij zelf en mijn persoon naar Semarang. Dit is de plaats die we gaan aandoen voordat we naar Kirimunjawa gaan voor een week.
Overigens, ik zal dinsdag gelijk meegaan met Lilik en daar bij hem slapen, om de volgende dag Solo te gaan bekijken. ’s Morgens gaan we dan 3 tempels bekijken. De eerste tempel is de Sukuh. Dit is een ochtendtocht en zouden we met de taxi kunnen doen. ’s Middags zullen we dan de Kraton doen, de Batikmarkt en antiekmarkt Shriwindu. Daarna zullen we weer naar Klaton gaan naar het huis van Lilik om daar te slapen.
De volgende dag ga ik dan naar Malang via een charter met Lilik of gelijk naar deBromo vulkaan. Die toer zal ’s nachts plaatsvinden en bovenin de Bromo zullen we dan de zon zien opkomen, wat een erg mooie happening is.

 Maar nog even terug naar vanavond, 27-0702914. Omdat het IDEL Fitri is en het dan de gewoonte is hier dat iedereen naar de Moskee gaat om te bidden, he ik dat vanavond ook gedaan. Dus reden om mooie kleren aan te trekken. Daar hoort ook een saron bij. Dit is een soort rok die je om je middel klemt en omslaat. Ook had men voor mij een peci. Dit is een petje wat iedere man draagt als hij naar de Moskee gaat.
Voor mij is het vanavond de eerste keer dat ik een moskee ga bezoeken. Spannend, mar ook leuk. Ik vind dat je als je in een land bent en ook, et als ik nu midden tussen de plaatselijke bevolking zit, je ook mee moet doen met de gebruiken die ze hier hebben. Dat doe je dan uit respect voor de mensen. En dat respect krijg je dan ook terug van hen.
Toen we klaar waren, zijn Soyoto, Albert en ik naar de Moskee gegaan. Het is gebruikelijk dat eerst de mannen arriveren en daarna de vrouwen. Mannen en vrouwen zijn gescheiden bij het beoek aan de moskee. De mannen zaten binnen en de vrouwen zaten buiten de Moskee.
Toen we aankwamen, deden we eerst onze schoenen uit en we namen plaats in kleermakerszit op een van de velen matjes de zowat de hele vloer bedekten. Kort daarna kwam de Iman binnen en ik werd netjes voorgestel aan hem door Soyoto. Een aardige, goedlachse man. Doen hij ging zitten, begon hij met het voorgebed en daarna volgden de anderen.

Wij baden de vlgende woorden:
Allah hu akbar (3x)
Laa ila ha illawoh, wawloh
hu akbar, Allah hu akbar
wolliba i ikham

De mannen die later binnenkwamen, begroeten elkaar dan met een hand. Wij deden dat ook toen wij arriveerden.
Vlak voor het einde van het gebed, wat deze keer anderhalf uur duurdeivm de afsluiting van de Ramadan, werd er door iemand thee en allerlei versnaperingen neergezet voor, die we na het gebed nuttigden.
 Rond 22.00 uur ging iedereen weer naar huis. We hebben evenmet de familie bij elkaar gezeten en de vader en moeder van Dewi zijn nog langs geweest. It was erg gezellig. Er werd ook veel gevraagd en gezegd over Marky, ik dus. Ik vond het wel jammer dat Dewi zelf niet mee was gekomen.
Toen de ouders van Dewi weg waren, gingen wij zelf met de familie langs de huizen waar de rest van de familie en vrienden wonen om iedereen Salamat Idel Fitri t wensen. Nu is het gebruik dat je dan even blijft zitten. Meestal gewoon op de grond. Er is dan voor allerlei lekkernijen gezorgd. Ik vond het allemaal lekker. We zitten dan allemaal gezellig bij elkaar en praten wat. Bij een gezin waren er allemaal kinderen uit de buurt te gast. Echte boefjes alle (pak hem beet) 6 tot 8. Ze moesten allemal lachen om mr. Marky, die ze maar wat leuk vonden . Ze bleven maar naar me kijken. Maar ja, dat is ook zo als ik her op straat loop. De meest leuke en mooie dames zeggen je gedag en lachen alemaal naar je.
Toen we weer thuis kwamen, ging ik douchen en daarna snel mijn mandje in. Ik moest er immers vroeg uit de volgende ochtend, omdat ik met Lilik naar de Borobudur zou gaan.