Vandaag ben ik dan eindelijk naar de stad Solo afgereisd achterop de scooter met Lilik. Een prachtige stad met een paar honderdduizend inwoners. De stad heet eigenlijk van oudsher Surakarta, maar draagt tegenwoordig de naam SOLO.
Wat hebben we gedaan. Zoals elke keer gaf Albert me een paar suggesties de dag ervoor en die zette ik dan in mijn oude Galaxy S1 smartphone, waar nu een Indonesische simkaart in zit.
Maar er is zoveel moois te zien dat we niet aan alles toekwamen. Bovendien is het een eindje rijden van Dempet naar Solo. Rond de 50 KM. Maar eenmaal aangkomen hebben we het volgende gedaan:

•  
• - 2 Kratons bekeken

- Verder wat gebouwen bekeken

- Lekker lux gegeten in een Hotel

2 kratons bekeken
De eerste kraton was de grootste, maar heeft op mij het minste indruk gemaakt. Wat paleizen van sultans gezien en een museum, wat Lilik en ik hebben bekeken. Verder weinig over te vertellen.
De 2^ekraton was kleiner, maar het meest interessant. We werden ook rondgeleid door een jonge dame, die ons alles uitlegde. Haar naam was Raris. En kwam bij mij tot aan mijn schouder. Ze vetelde over de kleuren in het plafond, wat voor liefde, haat, vriendschap, kwaad en nog een paar waarheden in het leven stond.
Toen we in de volgende ruimte kwamen, mochten we daar niet meer fotograferen. Ergens oon wel heel logisch, want daar lag voor een schat aan waarde aan Koninklijke giften, juwelen, kronen van eerdere vorsten, en goud en zilveren servicegoed (kannen en eetgerei).
Leuk is het ook om even te vertellen dat daar nog steeds ook een gift staat van Koningin Juliana van haf jaren 50 of zo. Een prachtig kunstwerk van goud. Ik heb uitgelegd aan Raris dat nu haar kleinzoon in Nederland op de troon zit en dus een tijdje geleden Koning is geworden.
Na deze rondleiding zijn hebben we Raris bedankt voor haar uitleg en we zijn daarna lekker gaan eten in een luxe Hotel. Dit heb ik ook gedaan omdat het voor Lilik de een na laatste dag was met mij en ik heb hem getrakteerd. Dit waardeerde hij heel erg. Hij vertelde mij namelijk dat hij in dit soort gelegenheden nooit komt.
Na het eten wilde ik de foto die gemaakt is samen met Dewi nog even laten afdrukken in een foto printschop. Vanavond of morgen zal ik die dan nog persoonlijk aan haar gaan geven.
We zijn hierna rustig naar huis gereden in Dempet.